ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΦΑΛΑΙΝΕΣ!

ΚΥΚΛΟΣ "ΝΕΡΟ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΑ
Σε πρώτη εκτέλεση για την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών
το έργο του


HOVHANESS
"και ο Θεός έπλασε τις μεγάλες φάλαινες"


στην εναρκτήρια συναυλία μας στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011 και ώρα 20:30
σε διεύθυνση Βασίλη Χριστόπουλου


Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμη την


"Μουσική των Νερών" του HÄNDEL
και την''


"Θάλασσα" του DEBUSSY


Ήδη από τα τέλη Αυγούστου η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών έχει ξεκινήσει τις συναυλίες της
με συμμετοχή στο φεστιβάλ της Αίγινας,
στο φεστιβάλ των Βριλησσίων
και την περιοδεία στην Αυστρία
όπου μεταξύ άλλων είχε και μια ακόμη εμφάνιση στην Χρυσή Αίθουσα της Μusikverein
με μεγάλη μάλιστα επιτυχία.


(Αυτά για όσους θεωρούν ότι οι μουσικοί της ΚΟΑ κάνουν παρατεταμένες διακοπές)


Όμορφα προγράμματα και νέα φιλοσοφία είναι το χαρακτηριστικό του φετινού μας προγραμματισμού που παρουσιάζεται σήμερα σε συνέντευξη τύπου στο Χίλτον.


'Οσο για μας τους μουσικούς:
Θα σταθούμε  όρθιοι , όχι μόνο με συνέπεια στις υποχρεώσεις μας, αλλά με ζήλο και αγάπη γι’ αυτό που έχουμε όλοι μας επιλέξει σαν όνειρο ζωής:


Τη μουσική σε κάθε της μορφή!


Ενδιαφέροντα προγράμματα και κύκλοι, όπως ο κύκλος Θυσία, που ξεκινά με μια συναυλία ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου,
ή το Χριστουγεννιάτικο Ορατόριο του Μπαχ ανήμερα των Χριστουγέννων,
οι επτά τελευταίοι λόγοι του Χριστού επάνω στον Σταυρό του Χάυντν την μεγάλη Τετάρτη και αρκετά ακόμη, είναι τα στοιχεία που δείχνουν από τη μία μια αλλαγή στη φιλοσοφία των προγραμμάτων της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών
κι από την άλλη αποδεικνύουν περίτρανα, πως όσοι χρησιμοποιούν για μας περιπαιχτικά τον χαρακτηρισμό «δημόσιοι υπάλληλοι» διαψεύδονται πανηγυρικά.
 Όχι γιατί δεν ανήκουμε σε κείνη τη μερίδα των ανθρώπων, που υπηρετούν τη δημόσια διοίκηση, αλλά γιατί τιμούμε με το παραπάνω την ιδιότητά μας αυτή.


Με ζήλο, θυσίες και αγάπη υπηρετήσαμε μέχρι σήμερα τη μουσική, με τα ίδια όπλα θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε ένα επάγγελμα, στο οποίο δεν βρισκόμαστε από τύχη ή από ανάγκη, αλλά από επιλογή!


Το αποδεικνύουν αυτό τα ατελείωτα χρόνια σπουδών και μάλιστα ακριβοπληρωμένα,
αφού το κράτος μέχρι σήμερα δεν έχει φροντίσει να παρέχει δωρεάν μουσική εκπαίδευση,
 το αποδεικνύει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν καν διαβαθμισμένοι τίτλοι σπουδών,
το αποδεικνύει το γεγονός ότι είμαστε ίσως ο μοναδικός κλάδος παγκοσμίως που καταθέτουμε καθημερινά στη δουλειά μας κεφάλαιο:
Τα όργανα, που μόνοι μας αγοράζουμε και συντηρούμε και που είναι για μας στην ουσία το τρίτο μας χέρι...


Πιστέψτε με, δεν είναι εύκολη υπόθεση το επάγγελμα του μουσικού. Το να βρίσκεται κανείς σε αυτήν την ορχήστρα απαιτεί συνεχή μελέτη και ενημέρωση, θυσίες της όποιας προσωπικής και οικογενειακής ζωής, απαιτεί πάθος και μια σχεδόν ερωτική σχέση με τη μουσική...


Σε πείσμα των καιρών , σε αυτήν την δίνη που έχουμε βρεθεί, παρά τις τεράστιες περικοπές αποδοχών, παρά τις ελλείψεις σε μουσικούς, παρά την αβεβαιότητα για το αύριο, εμείς θα συνεχίσουμε να δίνουμε όλο μας το είναι στην τέχνη που υπηρετούμε.


Γιατί η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, δεν είναι για τους λίγους.
Η τέχνη είναι κοινωνικό αγαθό, είναι τρόπος έκφρασης.
Και η τέχνη που εμείς υπηρετούμε, η μουσική, από καταβολής κόσμου εκπαιδεύει και συνάμα διαμορφώνει χαρακτήρες.
Και μείς θα παραμείνουμε πιστοί στο ρόλο μας!